De "dit ga ik doen als ik weer thuis ben"- top 10

1. Na het donker thuis zijn. Tranquilamente

Met stip op één: oh hoe heerlijk fijn ontspannen is de Nederlandse veiligheid op straat! Gewoon alleen de laatste bus van het station naar huis nemen, niet je tas hoeven knuffelen in het openbaar vervoer en “natuurlijk” die  verdwaalde voorbijganger helpen een adres te vinden. Je weet  pas wat je hebt als je het kwijt bent… wat een weelde!

2. Bruin brood met hagelslag, groenten en toetjes eten. Met koffie.

Eén van de dingen die ik niet ga missen in Ecuador, is het dieet. Er zijn hier zowaar meer bakkerijen dan apotheken (en dat zijn er nogal wat!), maar toch is bruinbrood hier zo mogelijk nog zeldzamer dan warm douchewater. Broodbeleg is kaas, vlees of Nutella (vier dollar per pot, dus na drie maanden vrijwilligen al geen optie meer :P) en geen hagelslag dus. Zelfs niet op de taart.

En alleen in het allerbovenste topje van de Ecuadoriaanse voedselpiramide is wat groen te ontdekken: het vitamine-aandeel van een standaard hoofdgerecht is één blaadje sla en twee schijfjes tomaat (en anders één). Er is geen vla of kwark toe, en yoghurt heeft standaard de consistentie én het suikergehalte van yoghi drink… :/

En de koffie? Ach… koffie! Ik kan geen Nescafé “original” meer zien!

3. Fietsen.

Als je vijftien maanden in Quito hebt gewoond, besef je een aantal fiets-gerelateerde feiten beter dan voorheen: fietsen is fijn, fietsen is praktisch en fietsen is gezond, maar alleen als era aan twee voorwaarden wordt voldaan : een verkeersveiligheid die meer dan 50% overlevingskans garandeerd en niet bergop hoeven.

Toch maar wachten tot ik weer thuis ben dus.

4. Zomaar morgenochtend naar de dokter gaan en dan binnen drie uur geholpen worden.

Gezondheidszorg is hier sinds kort (vrijwel) gratis, maar als je hier een doktersafspraak wil maken, moet je  twee tot vier weken wachten. Iedereen die direct naar de eerste hulp gaat, moet óf zichtbaar half dood zijn om snel geholpen te worden, óf letterlijk een hele dag wachten om een dokter te zien (omdat iedereen die half dood is voorrang krijgt). En als je dan op de dag van je afspraak om negen uur in de wachtkamer zit, kan het best zijn dat de dokter om twee uur ’s middags zegt dat hij maar eerst even een uurtje gaat lunchen voordat hij de patienten verder helpt. Soms komt hij da n ook echt binnen een uur terug. Meestal niet.

Maar als je er niet om stipt negen uur bent om je naam te melden, vervalt je afspraak.

5. Sinterklaas vieren.

Er is in geen enkele taal een woord dat je kunt gebruiken om “gezellig” te vertalen. En ook van het Sinterklaasfeest, voor mij de referentie voor het begrip “gezelligheid”, snappen ze in andere landen niet veel (lees: heel weinig). Kinderen die een schoen zetten met een wortel erin? Surprises met gedichten?  De aankomst op de nationale televisie? Het is allemaal even moeilijk uit te leggen als taai-taai en chocolade pepernoten. En dat is niet handig, want pakjesavond is de enige dag van het jaar zijn dat ik heimwee heb :P.

6. Water uit de kraan drinken.

Hoewel de kwaliteit van het water uit de kraan (tenminste in Quito) niet zo slecht is als ik had verwacht, kun je om je aantal dagen met diarree te beperken toch maar beter alleen water uit een fles drinken. Dat is straks fijn gewoon weer aan de kraan hangen als ik dorst heb, maar het zal wel heel raar zijn om met drinkwater te douchen en de w.c. door te spoelen!

7. In mijn winterjas naar buiten gaan.

Er zijn hier geen vier seizoenen, maar twee: zomer en winter, nat en droog. De temperatuur schommelt hier het hele jaar zo rond de 18-20 graden, als het regent eerder 13 en als de zon schijnt eerder 25. Maar sneeuw, herfstbladeren, de eerste krokussen en speciaal op die mooie zomerdag een ijsje halen, dat is er niet bij. En dat is soms best een beetje jammer!

8. Cultureel verantwoord doen.

Je zou denken dat entertainment in de hoofdstad van Ecuador, een enorme stad met meer dan twee miljoen inwoners, niet moeilijk te vinden is. En dat is half waar. Je kunt overal dansen op reggaeton (aargh!) en er is bijvoorbeeld een ladies night in de Mariscal waar je als vrouw twee uur gratis mag drinken tot de deur voor de (betalende) mannen open gaat. Maar als je op zoek bent naar café´s of restaurantjes met live muziek, dan is dat zoeken naar een speld in een hooiberg.

Bovendien hebben mensen over het algemeen ook niet zoveel creatieve hobbies als thuis, dus er wordt veel minder samen muziek gemaakt. Als ik eindelijk mijn “echte” eigen gitaar weer kan omarmen (jeee!), ga ik me dus zeker met een groepje mensen en instrumenten opsluiten om samen te spelen!

9. Sociaal verantwoord doen.

Oké, oké, ik mis niet alleen mijn gitaar, bruin brood en koffie… maar ook gezellig (!) met Nederlandse vrienden en familie bijkletsen en dingen doen. En we hebben (weer) heel wat in te halen. :)

10. Nieuwe plannen maken…

… om die dan vervolgens weer te veranderen :P. Zo gauw als ik weet wanneer ik waar heen ga om wat te doen, weten jullie het ook.