Rijk? Ja. Getrouwd? Nee. Koffie?

Of het ook wat verdient, op straat spelen? Soms. Zoals op de dagen dat er twee of soms drie cruiseschepen aanlegden in de haven. Drijvende flatgebouwen vol met mensen die van de organisatie vijf uur de tijd kregen om de stad te verkennen. Ervaring had ons geleerd dat de gemiddelde cruise-passagier in die tijd niet veel verder kwam dan de terrassen bij de kathedraal, waar ze zich meestal stierlijk zaten te vervelen tot de boot weer vertrok (de meeste cruise-schema’s waren niet afgestemd op siësta-tijden en niemand van de bezoekers was afgestemd op de siesta-hitte) en dat ze niet wisten waar ze met hun geld naartoe moesten als de winkels dicht waren en de lunch betaald. Die combinatie kon je zomaar meer dan tweehonderd euro in een uur opleveren. Soms. Maar een dag later kon je op precies dezelfde plek in anderhalf uur soms niet meer dan een ontnuchterende twaalf euro aan kleingeld bij elkaar scharrelen. Gemiddeld hadden we per uur echter zo’n dertig euro te verdelen; het leven in Cádiz is niet duur en na het betalen van de huur, de tapa’s en de boodschappen had ik altijd nog wat over.